SOYAÇEKİM

Ademoğluyuz işte

Aşk bize elma sanki

Yüreğimiz akıllanmıyor

Aşk yüreği akıllandırmaz ki…

Aşık oluyoruz…

Sonbahar yaprakları gibi bir bir

Aşka düşüyoruz

Ve her güzün baharında

Aşkın özüyle besleyip toprağı

Tekrar doğuyoruz…

Ademoğluyuz işte

Aşk bize elma sanki

Aşk yüreği akıllandırmaz ki…

                            [osgi]

Görsel: Klimt Gustav / Adem ve Havva

                                                                                                                 

ŞAFAK'A

Uyuyordum, telefon çaldı. Kim arıyor diye bakmadan açtım. Şafak dedi karşıdaki ses, vefat etmiş dedi. İnanamadım, dondum kaldım. Sordum duyduğumdan emin olduğum ama kabullenemediğim soruyu. Başımız sağ olsun dedi. Rüyadır dedim kendi kendime, kabustur bu olsa olsa. Gözlerimi kapadım sıkıca, tekrar açtım. Ben uyanmıştım ama sen uyanamadın.

Daha cuma günü iş yerinde karşılıklı oturuyorduk. Bölgelerimizden gelen hataları düzeltiyorduk. Keşke bu kadar kolay olsa yanlışı düzeltmek. Bir telefonla, bir tıkla, bir çizgiyle geriye dönmek. O zaman sen de olurdun  şimdi yanımızda, kaybetmezdik seni.

Babaannenin vefatından dolayı durgundun bir haftadır. Klasik laflar ettim sana; ecel dedim, mekanı cennet olsun dedim, hepimizin başına gelecek olan bu dedim. Hissettin de mi söyledin “Ölüm bu bugün şurada yarın burada” derken. Şimdi klasik cümleleri senin için kuruyoruz. Kişiler değişti, acılar büyüdü. Acılar büyüdükçe kifayetsizleşiyor kelimeler. Sussak olmuyor, konuşsak eksik kalıyor bir şeyler.  Betimleyemiyor, anlatamıyor içimizdekileri.

Bugün defnettik naşını. Soğuktu Arıköy, ayazdı. Omuzlarda büyüdün bir dev gibi. Sen büyüdükçe içimizdeki yangın büyüdü, ne ayaz söndürebildi içimizdeki ateşi, ne gözyaşlarımız. Sarıldık birbirimize, kardeşlerine, babana, amcana, akrabana, köylüne…  Sarıldık ve ağladık…

En hızlımızdın sen. Kendi alanını hepimizden önce ilk sen bitirmiştin. Şaşmış kalmıştık duyunca, imrenmiştik. Helal olsun demiştik sana, aynı bugün imam sorduğunda “Helal Olsun!” diye bağırırken ki gibi, ama bu kez bir fark var, sen musalla taşındasın, biz cenaze namazında. Yaşamda da bu kadar hızlı olmak zorunda mıydın? Bu kadar çabuk gelmek zorunda mıydın sona?

Hala inanamıyoruz biliyor musun? Kötü bir şaka bu diyoruz birbirimize. Pazartesi daireye gelince, karşımıza  çıkıp “Şaka!” diye bağırmanı bekliyoruz hepimiz. Keşke böyle olsa, keşke…

Yazılacak o kadar çok şey var ki, ancak anlatabilecek kelime yok bu acıyı. “Her ölüm erken ölümdür.” demiş ya şair. Senin ki çok erkendi be Şafak, çok erkendi.

Mekanın cennet olsun kardeşim, nur içinde yat…

                                                                      

                                                                                                                                     [osgi]

DÖNÜŞÜM

Şu an nerede olmak istersin diye sorsalar, ergen yıllarımda derim. Arkadaşlarla okulu kırıp, birleştirdiğimiz paralarımızla aldığımız sigarayı tüttürürken, arka sıralarımızda oturan kızların külot renginden bahsetmek isterim. Sivilceli şakaklarım muzır gülümsemelerle kırışırken, yeni yeni tüylenen üst dudaklarımı okulun en güzel kızının dudaklarına nasıl dayayacağımı hayal etmek isterim.

Ergenken daha mutluydum ben. Çocukken ondan da mutlu. Büyüdüm sonra. Ben büyüdükçe prangalarımda büyüdüler benimle. Doğum günlerim beni ölüm günüme yaklaştırdıkça eskiyi özleyip, anılarıma geri dönmek istedim. Daha sonra da yani kulaklarımdan kıllar fışkırdığında, ağzımı ve götümü tutamadığımda, çorba kasesine daldırdığım kaşığın ağzıma götürünceye kadar boşaldığı yaşlarımda, yürürken üçüncü bir ayağa hatta tekerleklere ihtiyaç duyduğumda kısacası yaşlanıp bunadığımda anılarımın bana geri dönmesini isteyeceğim. Önce ben anılara sonra anılar bana. İşte ben buna DÖNÜŞÜM derim.

[osgi]

TEMMUZ İKİ

ayın ikisiydi, temmuzdu, sıcaktı.

çatlamış toprak kana mı susamıştı?

hangi kitapta yazardı, hangi tanrının emriydi, hangi peygamber söylemişti?

kardeşin kardeşe katlini

ayın ikisiydi, temmuzdu, sıcaktı,

madımak’tan otuz üç güneş battı.

sazlar yandı, şiirler, türküler, sevdalar

Nesimi yandı, Metin yandı, Muhlis yandı

ve otuz can daha, diri diri.

binlerce yobaz,

fikirlere dikip gözlerini,

bedenlerden çıkardılar nefretlerini.

taşlarla, sopalarla, meşalelerle

katran karası lekeler bıraktılar tarihe.

ayın ikisiydi, temmuzdu, sıcaktı

Sivas’ın içiydi, Madımaktı.

[osgi]

ŞİMDİ HABERLER

Tarih 13 Haziran 2011 sevgili izleyenler. İzleyenler diyorum çünkü bunun bir yazı değil de bir televizyon programı olduğunu düşünmenizi istiyorum. Farz edin ki bilmem ne kanalının bilmem ne programını izliyorsunuz. Hatta ana haber bültenini. E hal böyle olunca dünyadan ve yurttan başlıkları aktarayım hemen size. Koltuklarınıza kurulun, televizyonunuzun sesini açın. İşte başlıyoruz.

Lüksemburg’un KARSulhe kentinde bir sanat ayıbı işlendi. İnsanlık anıtı adlı heykel, adından hiç nasibini almamış hükümet tarafından yıkıldı. Lüksemburg başbakanı heykel için “ucube” dedi.

Yunanistan’ın ARTVİNapolis şehrinin HOPAsyas ilçesinde, protesto gösterilerine katılan bir öğretmen, biber gazından etkilenerek hayatını kaybetti. Yunanistan başbakanı “biri ölmüş ama kimdir bilmiyorum, önemsemiyorum” dedi.

Güney Kore’de yapılan üniversite sınavında şifre skandalı. 1.700.000 aday mağdur edildi. Güney Kore hükümetinden birçok isim, sınavı yapan kuruma güveninin tam olduğunu açıkladı. On binlerce öğrenci sokaklara dökülüp, yürüyüşler düzenledi.

Almanya’da 12 milyon kişi açlık sınırında yaşıyor. Alman hükümeti bu işe gülüp geçiyor.

Tanzanya’da 30 yıldan fazla süredir varlığını sürdüren ve on binlerce Tanzanyalıyı katleden, terör örgütünden olan teröristler, HABURungo sınır kapısında davullarla, zurnalarla karşılandı. Zira daha önce de Tanzanya başbakanı terörist liderine “sayın”, hayatını kaybeden Tanzanyalı askerlere de “kelle” demişti.

Bir kopya skandalı da İsveç’te yaşandı sayın izleyiciler. İsveç’te öğretmen adaylarının girdiği sınavda sorular belli kişilere servis edildi. Yüzlerce kişi tam puan çıkardı. İsveç hükümeti sınavı iptal etti. Binlerce öğretmen adayı, genç İsveçli mağdur.

Amerika Birleşik Devletleri’nde üç üniversite öğrencisi, hükümeti protesto etmek için pankart açtılar. Amerikan polisi öğrencilere göz yaşartıcı bomba ve tazyikli suyla müdahale etti. Olayların ardından tutuklanan öğrenciler, 16 aydır hapishanedeler.

Ukrayna’nın SİNOPow şehrine yapılması planlanan, nükleer santrale Ukrayna halkının tepkileri büyüyor.

Ömürlerinin büyük bir bölümünü terörle mücadeleye adamış Avustralyalı üst düzey subaylar, terörist ve darbeci oldukları iddiası ile tutuklanmaya devam ediyor.

İngiltere’de dünyada eşine az rastlanır bir olay yaşandı. İngiliz hükümeti bir kitabı, daha yayımlanmadan yasakladı. Yazar ceza evine atıldı.

Rusya’da aydın avı devam ediyor. Hükümete muhalif ne kadar gazeteci, araştırmacı varsa içeri alınıyor.

Dominik Cumhuriyeti’nde halk, devlete ait işletmelerin özelleştirme adı altında yabancılara peşkeş çekilmesinden dolayı tepkili.

Japonya’nın ZONGULDAKimitso kentinde gene maden faciası. 30 işçi hayatını kaybetti. Felaketin ardından Japonya başbakanının “kader”, çalışma bakanının “güzel öldüler” açıklamaları halkın tepkisini çekti.

Bir haber de yurdumuzdan sayın seyircilerimiz. 12 Haziran 2011 tarihinde yapılan genel seçimlerde halkımız gene AKP dedi.

Haber bültenimizin sonuna geldik. Sıradaki program Recep Amca ile masal saati. İyi uykular TÜRKİYE.

[osgi]