ILGIN

Uzaklara dalan minik gözlere meraklı bir masumiyet yerleşmiş. Fersah fersah uzanan hayal gücüyle acaba hangi hayalin hangi sayfasını çeviriyor. Belki sarı kelebeklerle uçuyor Kaf Dağından ve yeşil tavşanlara el sallıyor o muhteşem gülümsemesiyle. Belki kokluyor bu güne kadar kimsenin keşfetmediği çiçekleri bir annenin bebeğini kokladığı gibi. Artık onun diyarında çocuklar çiçek kokuyor, çiçekler çocuk. Karışıyor tüm güzel kokular birbirine, yıllarca beklenmiş bir söz gibi sızıyor penceremizden bu resme bakınca ve sonuç olarak bir tebessüm yayılıyor cehremize. Belki onunki kadar masum, onunki kadar içten, onunki kadar yalın değil ama ondan bize paha biçilmez bir hediye...(osgi)